In liefdevolle herinnering: mijn zalige, allerliefste rooie…, mijn Quera – Tormenta’s “Tabula Rasa Quera”
*20-07-2008   † 28-08-2019

Toen Hiska van haar operatie thuis kwam, ben je erg geschrokken van alle vreemde luchtjes maar dat leek kort daarna wel weer over. Een sprong van de bank naar de kast ging fout, je redde het niet… een tijdje later bemerkte ik dat je moeite had om op de bank te springen maar toen ik op die zondag zag dat je rechter achterpoot anders stond, hebben we direct een afspraak met de dierenarts gemaakt.

Die zei dat het – op basis van haar bevindingen – een gescheurde knieband was. Dat klonk aannemelijk dus dat werd bench rust en pijnstillers. Toen het niet beter ging, en eigenlijk zelfs slechter, heb ik afgelopen vrijdag toch foto’s laten maken en je nierwaardes laten controleren (i.v.m. gebruik Loxicom bij oudere katten). Die waardes zagen er uitstekend uit, en ook de heupen zagen er erg goed uit. Omdat er geen eenduidige diagnose gesteld kon worden, zijn de foto’s ter beoordeling opgestuurd naar een radioloog in de hoop dat hij meer zou zien. Je kreeg nog een compliment van Marcel: het was te zien dat je pijn had en je bromde daardoor ook wel, “maar wat is het een lieve schat…”

Gisterenavond was de uitslag daar en die heb ik vanochtend nogmaals met de dierenarts besproken. Ik had het goed begrepen en omdat ik in het weekend had gezien dat je het duidelijk aan het opgeven was, is vanochtend dokter Jochem geweest om je over de regenboogbrug te laten gaan. Wat is dit vreemd en wat heb ik dit, deze uitkomst, absoluut niet verwacht… jij, mijn rooie, mijn zalige meid, wat had je een eigen mening en wat was je altijd ontzettend duidelijk. Ik hoefde vaak maar naar jou te kijken om te weten wat ik aan het bezoek had.

Mijn oermoeder, ons beider eerste nest, wat deed je het goed en gelukkig had je eindelijk door dat ik er voor jou was. Ineens was je er ook voor mij en wat hebben we in de afgelopen (bijna) 11 jaar van elkaar genoten. Wat zal het raar zijn om op mijn zij op de bank te liggen zonder jou op mijn heup en in mijn armen. Hiska heeft je zojuist al een hele wasbeurt gegeven en die komt steeds even bij je kijken óf ze ligt voor de grote kooi, waar jij lag, maar nu niet meer bent.

Ik heb vannacht naast je geslapen om je de mogelijkheid te geven om je plekje bij mij in bed nog een keertje in te nemen als je dat zou willen en kunnen. Jij koos ervoor om op je eigen plekje te blijven dus het bleef bij “knuffelen op afstand”.

Een goede reis gewenst mijn lieve, mooie schat. Isis staat je zeker op te wachten aan de ander kant van de regenboogbrug, haar herinner je je vast nog wel. Geef haar een dikke knuffel van mij en ook eentje aan Sola, Sassie, Doenja en de drie kleintjes.

Een dikke knuf van ons drieën, we zullen je heel erg missen

Ook voor jou geldt “till we meet again”